کوثر

روی دستش “پسرش “رفت  ولی “قولش نه“

نیزه ها تا”جگرش “رفت ولی  “قولش نه“

این چه خورشید غریبی است که با حال نزار

پای نعش “قمرش ” رفت ولی “قولش نه“

شیر مردی که در آن واقعه “هفتاد دوبار“

دست غم بر” کمرش ” رفت ولی “قولش نه“

هر کجا می نگری نام”حسین است حسین“

ای دمش گرم “سرش“رفت ولی “قولش نه“